Πήλιο

Θέλωντας να ταξιδέψω λίγο νοητά σήμερα, καθ'ότι επιτέλους έχουμε την πρώτη original φθινοπωρινή μέρα του 2012, αναμόχλευσα τις αναμνήσεις μου και κατ'επέκταση εγγραφές μου σε όλους τους χειμερινούς παυλα χουχουλιάρικους παυλα ορεινούς προορισμούς. Και εκεί που πήγαινα πίσω, σε κρύα, χιόνια, τζάκια, σκουφάκια, καυτές σοκολάτες, μυρωδιές καμμένου ξύλου τι συνειδητοποίησα οτι έλειπε? Ο μόνος τοπ χειμερινός προορισμός, που μπορεί να χω πάει και 10 φορές! Το πανέμορφο Πήλιο! Ε, όχι! Ιεροσυλία, είπα στο εαυτό μου και να μαι εδώ να σκαλίζω τη μνήμη μου για να σε ταξιδέψω εκεί μαζί μου σήμερα.
Η αλήθεια είναι οτι τα 24 χωριά του Πηλίου σου δίνουν τη δυνατότητα να βρίσκεσαι εκεί όλες τις εποχές του χρόνου, ανεξαρτήτως τι ζητάς απο ενα προορισμό. Άλλα πλούσια και κοσμοπολίτικα, άλλα λιγότερο τουριστικά, όλα όμως πνιγμένα στη βλάστηση, το καθένα με τη δική του πλατεία, τον δικό του σημα-κατατεθεν πλάτανο, τα δικά του καλντερίμια και τον δικό του ήχο... ναι ήχο. Μπερδεύεσαι κάποια στιγμή, μαγεύεσαι τόσο απ τις μυρωδιές και τα οπτικά ερεθίσματα αυτού του βουνού που τα τρεχούμενα νερα των πετρόχτιστων πηγών που υπάρχουν παντού, μοιάζουν κάπου με γέλια απο νεράιδες. Ναι ρομαντικό, μα δε φταίω εγώ. Φταίει η ομορφιά του.
 Ο ιδανικότερος τρόπος για να γνωρίσεις την περιοχή είναι να επιλέξεις ως βάση κάποιο από τα μεγαλύτερα χωριά, όπως την Πορταριά, τη Ζαγορά ή την Τσαγκαράδα, τόσο για εύκολη πρόσβαση στα υπόλοιπα χωριά όσο και για περισσότερες επιλογές νυχτερινής διασκέδασης.
Απο κεί και μετα να προετοιμαστείς για πολύ περπάτημα καθώς υπάρχουν μερικά μέρη που δε γίνεται να μην επισκεφτείς.
ΜΑΚΡΥΝΙΤΣΑ:
17 χλμ απ'τον Βόλο, μισή ώρα οδήγησης ανάμεσα σε πράσινα τοπία ειδυλιακά, σε φέρνουν στο πιο τουριστικό και πολυακουσμένο χωριό του Πηλίου. Το μπαλκόνι του Πηλίου.. Μπορεί να δυσκολευτείς να βρεις να παρκάρεις στην εισοδό της μα δεν υπάρχει πιο μαγευτική ανταμοιβή απο τη στιγμή που θα βρεθείς στην πλατεία της να απλώνεται χαλί μπροστά στα πόδια σου όλος ο Βόλος.  Λόγω του ότι η πλατεία αποτελεί το κέντρο της κοινωνικής ζωής του χωριού, γύρω της βρίσκονται οι ταβέρνες του χωριού, καφενεία, καφετέριες, μαγαζιά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπαράκια. Επίσης το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου είναι, ίσως, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα λαογραφικά μουσεία που έχεις επισκεφτεί. Στεγάζεται στο εξίσου εντυπωσιακό, τριώροφο αρχοντικό Τοπάλη, που χρονολογείται από το 1844 και φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, τοιχογραφίες λαϊκής ζωγραφικής από αρχοντικά του 18ου και 19ου αιώνα, παραδοσιακές φορεσιές, κιλίμια και υφαντά, μικροαντικείμενα λαϊκής τέχνης και σημαντικά ιστορικά κειμήλια, όπως το λάβαρο της Επανάστασης του 1878.
ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑ:
Διαθέτει απαράμιλλη ομορφιά που οφείλεται στο λαβύρινθο καλντεριμιών, στις πανεμορφες άγριες ακρογυαλιές και στα βαθιά φαράγγια που είναι τόσο απόκρυμνα που προκαλούν δέος. Ξανά πλατάνια-μαθουσάλες παντού και  θαύματα της πηλιορείτικης φύσης που αφήνουν τον επισκέπτη έκθαμβο. Όλα αυτά με φοντο ένα δάσος που παίζει μια μουσική μαγευτική βγαλμένη απο παραμύθι.
ΠΟΡΤΑΡΙΑ:
 Στα πλακόστρωτα καλντερίμια που εκτείνονται γύρω από την κεντρική πλατεία, θα συναντήσεις μοναδικής ομορφιάς και ιστορίας παραδοσιακά κτίσματα, όπως το Αθανασάκειο Νηπιαγωγείο, το Αρχοντικό Ζούλια, που σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο και την Παναγία Πορταρέα, ένα βυζαντινό εκκλησάκι του 11ου αιώνα, ότι απέμεινε από το παλιό μοναστήρι γύρω από το οποίο χτίστηκε το χωριό.
ΒΥΖΙΤΣΑ:
Έχει ανακηρυχθεί διατηρητέος οικισμός και είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους οικισμούς της Ελλάδας, με πολλά ανακαινισμένα αρχοντικά. Βρίσκεται σε αποσταση 30 χλμ απ'τον Βόλο ανάμεσα στα χωριά Πινακάτες και Μηλιές.  Από τη Βυζίτσα μπορείς να ακολουθήσεις πολλές πεζοπορικές διαδρομές. Δοκίμασε το μονοπάτι που ξεκινά από τη Βυζίτσα και καταλήγει στο σιδηροδρομικό σταθμό του «Μουτζούρη» στις Μηλιές. Είναι μιά σύντομη και εύκολη διαδρομή. Μια άλλη ενδιαφέρουσα διαδρομή ξεκινά από το καλντερίμι δίπλα στη Ζωοδόχο Πηγή. Περνά από τους καταρράκτες, τον οικισμό Αργυραίικα και καταλήγει στα Καλά Νερά.
ΜΗΛΙΕΣ:
  
Μου είναι αδύνατον να μη σου αναφέρω τις πεζοπορικές διαδρομές που μπορεις ν'ακολουθήσεις σαν βρεθείς στις Μηλιές.  Χαρακτηριστικά θα αναφέρω τις διαδρομές Μηλιές-Άνω Λεχώνια, ακολουθώντας τη σιδηροδρομική γραμμή, Μηλιές-Κορώπη και Μηλιές-Καλά Νερά από τα αντίστοιχα σηματοδοτημένα μονοπάτια και την κλασσική διαδρομή Μηλιές-Τσαγκαράδα που περνά μέσα από την περιοχή ΦΥΣΗ2000 με κωδικό GR1430001 και το Καταφύγιο Άγριας Ζωής Άγιος Δημήτριος-Ίταμος.Επίσης αν βρεθείς στης Μηλιές μην παραλείψεις να επισκεφθείς τη δημόσια βιβλιοθήκη Μηλεών, το Λαογραφικό Μουσείο και φυσικά το σιδηροδρομικό σταθμό του Μουτζούρη και τη σιδερένια γέφυρα, τεχνολογικό επίτευγμα των αρχών του 20ου αιώνα, κατασκευής Εβαρίστο Ντε Κίρικο.
Υπάρχουν πολλά που θέλω να σου πω ακόμα για τα χωριά μα με πιέζει ο χώρος και ο χρόνος μα εσυ μην εφυσηχαστείς. Εξερεύνησε και ανακάλυψε τα μικρά χωριουδάκια, τις απάτητες ακρογυαλιές και τα κρυμμένα καταπράσινα νερα που μπορείς να βρείς στο Πήλιο πίσω απο την ατελείωτη βλάστηση του και υπόσχομαι άλλο ενα άρθρο εξαιρετικά αφιερωμένο στις παραλίες του!
ΦΑΓΗΤΟ:
Οι ντόπιοι είναι όλοι φιλόξενοι και πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί σου μικρά μυστικά του βουνού, όμορφες διαδρομές και πεζοπορίες.

Δοκιμασε τα τοπικά φαγητά σπεντζοφάι, χάντρες, φασολάδα, τυρόψωμο και λιόψωμο και μην παραλείψεις να προμηθευτείς από το παζάρι παραδοσιακά ντόπια προϊόντα όπως τσίπουρο, γλυκά κουταλιού, μέλι, ρίγανη, τσάι του βουνού και άλλα βότανα, μήλα, κάστανα.

Γενικά για φαγητό  προσπάθησε να αποφύγεις τις πολύ κεντρικές ταβέρνες μεσα στη πλατεία πχ προσωπική μου άποψη προτίμησε κάτι πιο γραφικό. Μου χει μείνει αξέχαστη η ταβέρνα στη Μακρυνίτσα που δυστυχώς για σενα δε θυμάμαι όνομα, μα είναι χτισμένη στις αρχές του πεζόδρομου. Πολύ καλά λόγια έχω ακούσει επίσης και για το ''Θεόφιλο'' και την ''Απόλαυση''. Επίσης εμπειρία γευσεων θα δοκιμάσεις και στο ταβερνάκι κάτω απ τα πλατάνια στο χωριό πινακάτες. Μου χει μείνει αξέχαστο..

ΔΙΑΜΟΝΗ:

Στο Πήλιο θα βρεις αμέτρητους ξενώνες και δωμάτια. Ενδεικτικά ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ για προσφόρα διαμονής σε μαγικό ξενώνα του Πηλίου.